Bloed, zweet en tranen!

Eindelijk! Eindelijk heb ik mijn handschoenen af. Ben nog niet helemaal tevreden met ze, maar met de anderhalve week die ik nog heb laat ik het maar even zo. Ze werken en daar gaat het om.

Ik zal nu zeggen: NOOIT MEER! Maar ik ken mezelf: over een paar weken of maanden zal ik hoogstwaarschijnlijk gewoon nog een paar maken. Waarom ben ik zo? Agoed, ze zijn af, maar het was een hel om ze te maken. Aangezien ik nog nooit op de "goede" manier handschoenen had gemaakt, had ik eerst met een afgedankte stof een prototype gemaakt. Dat ging op zich allemaal goed. Ik had alleen 1 tussenstukje niet gedaan, want ik dacht dat dat wel goed zat. Had ik dat mooi even mis zeg!



Ik ben begonnen aan de handschoenen voor Sir Aaron. Het patroon een beetje aangepast en aan de slag! Ik had alles al uitgeknipt en vlieseline op de gele versieringen gestreken. Ik had de versieringen erop genaaid,  de duim erin gezet en de eerste twee tussenstukjes. Toen kwam ik bij de laatste. Ik had alles erin gespeld en erop genaaid. Ik wil de handschoen aantrekken en uitproberen....
F*** kan mijn vinger er niet in! Wat bleek dus: mijn handen zijn geen modelhanden en passen dus zowiezo niet echt bij dit patroon. Dat tussenstukje in combinatie met de wijsvinger en middelvinger was veel te smal voor mijn hand. Elk ander broodmagere dame zou erin kunnen, maar dat ben ik niet en dus ook niet mijn vingers. Goed, wat nu? Heb ik het hele tussenstuk weer eruit gepeuterd en hem opnieuw uitgeknipt. Dit keer met wat meer ruimte erom heen en zo werd hij dus breder. Heb ik hem weer erin gezet en toen zat alles weer goed. Mooi, de eerste is af!

De eerste handschoen!

Yes! Nou de tweede moet dan ook wel makkelijk gaan. Ik heb het nu twee keer gedaan (de prototype en bovenstaande). De eerste fout die ik al maakte was dat ik gewoon precies hetzelfde deed als bij de eerste. Ja, blonde kip! Dan heb je dus twee linkerhandschoenen. NIET HANDIG! Oke, de handschoen opnieuw uitgeknipt, alle markeringen dit keer wel aan de goede kant (in spiegelbeeld moet dit dus) en weer alle versieringen erop genaaid en de duim erin gezet. Ja en toen kwamen de tussenstukjes weer. Ik ben maar meteen begonnen met diegene die bij de eerste handschoen lastig deed. Dat was maar goed ook, want er bleek maar weer dat het toch niet goed zat. Ik kwam er alleen niet achter wat. Na paar keer dat tussenstukje op verschillende groottes uitgeknipt te hebben en gepast te hebben gaf ik het op. Wat kon het nou toch zijn dat het nu opeens niet meer lukte?! Mijn zusje kwam onbewust met het goede antwoord. Ik had de handschoen wel in spiegelbeeld uitgeknipt en al, maar die tussenstukjes niet. Daar heb ik dus bijna een hele middag over gedaan om daar achter te komen. Schaamteloos!

Dus weer achter het tafeltje om dit keer de tussenstukjes goed uit te knippen. Eindelijk waren ze goed en kon ik alles weer goed in elkaar zetten. De tweede handschoen zit, raar genoeg, wel strakker als de eerste, maar ik kan die aan en mijn hand nog enigzins bewegen.

Nogmaals dus: Ik zeg nu wel dat ik het nooit meer zou doen, maar ik weet zeker dat ik het over half jaar o.i.d. het gewoon nog een keer probeer!

< Eerste handschoen - Het eindresultaat! - Tweede handschoen >